خبرآنلاین: حادثه تلخ درگذشت بهمن گلبارنژاد، ورزش ایران را به شوکی بزرگ فرو برد. او در مسیری دچار سانحه شد که پیش از این و در المپیک، قادر میزبانی دوچرخه سوار با تجربه کشورمان هم سر پیچ دچار حادثه شد و نتوانست بپیچد و به شدت آسیب دید. حالا قادر درباره آن اتفاق و اتفاقی که برای بهمن رخ داده سخن گفته است.

آسیب دیدگی تان به طور کامل خوب شده؟

بد نیستم، خدا را شکر. تمریناتم را هم با فشار کم شروع کردم.

ظاهراً بهمن گلبارنژاد هم در همین مسیر دچار سانحه شد.

احتمال 99 درصد، همان جاده است. هم برای المپیک اصلی و هم پارالمپیک معمولاً از یک مسیر استفاده می کنند. حتی خانم ها هم در همان مسیر بودند. البته معمولاً تعداد دورها را کم می کنند.

الان خیلی از رسانه ها از غیر استاندارد بودن و دشواری مسیر نوشته اند و انتقاد کردند.

ما هم که در مسابقه بودیم مشکل داشتیم و خیلی از قهرمان های اسمی دنیا در پیچ ها یا سربالایی های غیر استاندارد مسیر دچار مشکل شدند. مسیر واقعاً مسیر سخت و خطرناکی بود. «نیوالی» ستاره ایتالیایی توردوفرانس که چندین عنوان قهرمانی جاده را دارد در این مسیر، زمین خورد. مسیر، مسیر سختی بود که سربالایی و سرازیری خیلی تندی داشت و به سختی می شد دوچرخه را کنترل کرد.

ممکن است این اتفاق تلخ به دلیل مسیر غیر استاندارد باشد؟

من مسیر دقیق و اتفاقی که رخ داده است را ندیدم. ولی آن مسیر، مسیر دشواری بود. به نظر من برای المپیک هم ‏ خیلی خطرناک بود. به خصوص برای یک مسابقه تک روزه، خیلی دشوار بود. در مسیرهای دشوار اگر از دیگران عقب بمانی یا با تمام انرژی هم رکاب نزنی، این فرصت را داری که در روزهای بعد جبرانش کنی. در المپیک اما همه چیز در یک روز اتفاق می افتد. باید از همان شروع مسابقه با تمام توان رکاب بزنی. برای همین، همه ریسک و خطر را به جان می خرند. به این دلیل است که می گویم انتخاب چنین مسیر دشواری برای المپیک، یک اشتباه بزرگ بوده است.

گلبارنژاد را می شناختید؟

بله، آشنایی داشتیم. یک انسان خونگرم بود که می خواست در کارش بهترین باشد. مدام می آمد و سئوال می کرد. همیشه به او می گفتم با این اراده ای که داری شاهکار هستی. اینکه با یک پا اینچنین با انرژی می آیی و می خواهی پیش بروی. الان هم می توانم بگویم برای عشقش مبارزه کرد و جان باخت.

ایشان بر اثر برخورد به جدول کنار جاده صدمه شدید دیده است، آیا نمی شد در اطراف مسیر حائل هایی قرار دهند؟

حائل نمی گذارند، هیچ وقت این کار را نمی کنند. چون معمولاً خود ورزشکاران بلدند چطور از آسیب جدی جلوگیری کنند. بستگی به تجربه و مهارت خود دوچرخه سوار دارد. ما پله به پله مراحل را طی می کنیم و پیش می رویم.

ولی این اتفاق باعث شده حتی وال استریت ژورنال از مسیر ناهموار مسابقه انتقاد کند...

در مسیر ما حداقل 50 تا پیچ وسرازیری تند بود. ولی در کل من خودم که زمین خوردم مشکل فنی بود. بعدها که فیلم را پخش کردند کاملاً مشخص بود ترمز دوچرخه ام قفل شد. من دیگر فرصتی برای کنترل دوچرخه نداشتم و می خوردم زمین. دو ثانیه ای که فرصت داشتم، باید طراحی می کردم که چطور کمتر آسیب ببینم. جلوی خود من یک جدول با پهنای یک متر بود. اگر من هم داخل جدول می رفتم، خیلی بد آسیب می دیدم. من از روی جدول پریدم. اگر نمی پریدم خودم هم کارم به جاهای باریک می رسید. اما یکی مانند آقای شفیع که می آیند در آن برنامه «ورزش و مردم» مرا تخریب می کنند، فکر می کنند اینگونه خیلی برنامه شان دیده می شود.گوشه ذهن مردم را تخریب می کنند! تأسف می خورم برای مجریانی که از چنین چیزهایی اطلاع ندارند و برای شیرین شدن برنامه شان اظهار نظر هم می کنند!