چندی پیش فریدون شهبازیان، رهبر ارکستر ملی ایران در باغ ‌موزه چهلستون همراه با خوانندگی علی‌اصغر شاه زیدی اجرای برنامه داشت. در بین اجرای کنسرت، باد برگ‌های نت تک‌نواز ویلن را جابه‌جا می‌کرد و تمرکز نوازنده در حال از دست رفتن بود که رهبر ارکستر با یکدست نت‌های این نوازنده را نگه داشت و با دست دیگر به هدایت ارکستر پرداخت. این در حالی بود که از صبح آن روز برگزاری کنسرت ارکستر ملی ایران در چهلستون در هاله ایی از ابهام قرار داشت و تهدیدهایی هم صورت گرفته بود. اما چگونه شهبازیان توانست با وجود چالش‌های متعدد از تهدید و استرس گرفته تا باد ناموافق یک اجرای دلپذیر برای بیش از یکهزار نفر مخاطب ایجاد کند؟

ارکستر موسیقی، نمونه ای از یک جامعه است که اگر هر فرد در جای خود قرار گیرد و بر اساس توانمندی و نقش‌های موجود به فعالیت حرفه ای خود بپردازد و رهبری هماهنگ و هم‌راستایی بین افراد ایجاد کند، می‌توان از آن جامعه، یک ‌صدای خوب شنید. صدایی مطبوع و دلنشین که نه‌تنها ایرانیان بلکه جهانیان همواره خواهان شنیدن آن هستند.

ارکستر شهر اصفهان این روزها صدای مطبوعی و دلنشینی را به گوش شهروندان و مخاطبان بین‌المللی‌اش نمی‌رساند. به گفته کارشناسان اقتصادی نوشداروی اصفهان بیمار امروز، توسعه صنعت سبز پردرآمد گردشگری است که بتواند با اشتغالزایی نرخ بیکاری اصفهانی‌ها را حداقل به میانگین کشور بازگرداند و میزان جرم و جنایت را در حاشیه‌های شهر کاهش دهد.

برای هماهنگی و سازمان‌دهی نوازندگان ارکستر گردشگری، اصفهان به رهبری توانمند، مقتدر و مدیر نیاز دارد که سخت‌افزار و نرم‌افزار شهر در اختیار وی باشد.

شهردار به‌عنوان کلیددار شهر می‌تواند نقش رهبری این ارکستر اقتصادی را اجرا کند. نقشی که در شهرهای پرجاذبه جهان مانند سن پترزبورگ، پاریس، بارسلونا و... به خوبی ایفا می شود. شهرداران شهرهای بزرگ جهان، با به‌کارگیری ظرفیت‌های مالی و فرهنگی شهر، زمینه جذب گردشگران و درآمدزایی برای شهروندان را فراهم می‌سازند.

حال نیز اصفهان به شدت در انتظار آن است که کلیددار آن با قرار گرفتن در رأس مدیریت شهر، نوای دلنشینی را به مخاطبان خود ارائه کند. در این میان تنها نیاز است که این مهم در اولویت کاری سکاندار شهر قرار گیرد.