لوله‌های تأسیسات از جمله لوله‌های فاضلاب در مناطق مختلف شهری با قطر و جنس متفاوت در زیر شهر اجرا شده است. حدود ۷۰ درصد لوله‌های فاضلاب از نوع لوله‌های سیمانی با طول عمر بیش از ۳۰ سال است. خوردگی لوله‌های سیمانی با قدمت بالا به سبب وجود اسید سولفوریک در فاضلاب و واکنش اسید با سیمان قلیایی می‌تواند تا تخریب کامل لوله‌ها ادامه یابد.

عامل مؤثر دیگری را نیز در تخریب لوله‌ها و شریان‌های حیاتی نباید فراموش کرد. ضخامت متفاوت لایه‌های خاک و آبرفت در دشت و نیز افت متفاوت سطح آب زیرزمینی ناشی از برداشت موضعی آب‌های زیرزمینی، توسط چاه‌های نیمه‌عمیق و عمیق موجب نشست‌های متفاوت در نقاط مختلف شهر می‌شود.

برای درک بهتر از میزان فرونشست در نقاط مختلف شهر براساس مدل‌های عددی در صورت تخلیه کامل آب‌های زیرزمینی، تأسیسات زیربنایی از جمله لوله‌های فاضلاب در حالت خوشبینانه، تغییر شکل ۱۸۴ سانتیمتری در منطقه حبیب‌آباد و نشست ۸۶ سانتیمتری در منطقه خانه اصفهان و نشست ۴۶ سانتیمتری در میدان نقش جهان را تجربه خواهند کرد. همچنین مقادیر فرونشست سالانه در نقاط مختلف دشت تا ۱۸,۴ سانتیمتر در سال اندازه‌گیری شده است. اختلاف نشست به معنای این است که قسمتی از لوله فاضلاب عبوری از جنوب شهر به سمت شمال شهر بدون نشست و قسمتی سالانه ۱۸,۴ سانتیمتر دارای نشست بیشتر است، همانند طنابی که بر آن رخت آویزان می‌شود. دو طرف طناب، متصل به دیوار بدون تغییر شکل و قسمت میانی طناب دارای تغییر شکل زیاد است. به عبارت دیگر تغییر شکل به مفهوم افزایش طول طناب است. مثال بند رخت برای لوله‌های فاضلاب بخصوص لوله‌های سیمانی صادق است؛ به عبارتی اختلاف نشست باعث می‌شود افزایش طول لوله و افزایش طول لوله‌های سیمانی به شکل ترک، شکستگی و قطعی اتصالات و به هم خوردن شیب بروز کند.

از سویی دیگر تداوم فرونشست و شکست لوله‌های فاضلاب سبب جریان آب در خاک‌های اطراف لوله و شسته شدن تدریجی خاک پیرامونی لوله‌ها می‌شود. تخلیه خاک در اطراف لوله سبب فرونشست موضعی می‌شود. این حالت فرونشست موضعی را می‌توان اثر ثانویه‌ای از فرونشست برشمرد. بنابراین این ادعا که فرونشست‌های موضعی و کلی در مناطق مختلف اصفهان می‌تواند ناشی از برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی باشد، فرضیه‌ای قابل اندازه‌گیری و درست بوده و تخلیه آب‌های زیرزمینی را می‌توان یکی از عوامل اصلی فرونشست‌های کلی و موضعی دانست.عدم تخلیه آب‌های زیرزمینی و تغذیه آبخوان، راهکاری برای برون‌رفت از وضعیت بحرانی فرونشست در اصفهان است.

به صورت کلی تمامی سازه‌ها چه روی زمین چه زیر زمین در مقابل فرونشست‌های ۴۶، ۹۰ و ۱۸۴ سانتیمتر آسیب‌پذیرند که ساختمان‌های مسکونی، مدارس، بیمارستان‌ها، قطار شهری، لوله‌های فاضلاب و... نیز از این امر مستثنی نیستند.