دریا قدرتی پور: اردیبهشت و خرداد اصفهان همیشه طعم توت دارد. طعم شیرین دردسرهایی که سال هاست میهمان اصفهان و پیاده روهایش شده است. از لکه های تیره گرفته تا لغزندگی و چهره زشتی که نزدیک دو ماه دست از سر معابر و خیابان های شهر برنمی دارد.

در گذشته درختان توت ها برای خود ارج و قربی داشتند. درختانی که به واسطه سازگاری با اقلیم اصفهان در هر کوچه و برزنی کاشته می شدند اما با توسعه اصفهان، این درختان بی توقع که در گذشته  حتی از چوب و برگ آن هم استفاده می شد حالا از چشم افتاده اند و به مزاحمان شهر تبدیل شده اند.

نزدیک 600 پارک در اصفهان وجود دارد که از سال های گذشته درختان توت مثمر در آنها کاشته شده است. به غیر این پارک ها در معابر و خیابان ها هم وضعیت همین است و اواخر فروردین و ماه اردیبهشت که می شود، این توت ها همچنان چهره پیاده روهای شهر را خط خطی می کنند.

آن طور که مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری اصفهان به «نصف جهان» می گوید؛ با اینکه اصل بر کاشت درختان غیرمثمر در کنار خیابان ها و معابر بوده است، اما تشخیص نادرست درخت نر و ماده و یا از بین رفتن پیوند، دو احتمالی است که باعث شده این روزها شاهد به ثمر نشستن درختان توت زیادی در نقاط مختلف شهر باشیم.

به گفته مجید عرفان منش، درختان توت از گذشته حضور پر رنگی در بسیاری از نقاط شهر اصفهان داشته و درختان توت کهنسالی در این شهر داریم، اما اتفاقی که در این سال ها افتاده و باعث ایجاد منظره ناخوشایندی شده، درختان توت ماده ای است که در کنار خیابان ها و محل های تردد کاشته شده اند.

او از مطالعات و راهکارهایی صحبت می کند که طی این سال ها باعث شده درختان مثمر کمتری در اصفهان کاشته شوند: « قرار بوده درختان توتی که در شهر کاشته می شوند با پایه نر باشند که مثمر نیستند، اما پایه نر معمولا روی پایه اصلی و وحشی که پایه ماده است، پیوند زده می شود. در طول زمان و وقتی تنش به گیاه وارد می شود، پیوندک از بین می رود و پایه اصلی رشد می کند، بنابراین طی چند سال، پیوند نرک توت از بین رفته و پایه های ماده که پایه اصلی بوده رشد پیدا کرده است.»

این کارشناس فضای سبز با اظهار تاسف از اینکه معمولا این درختان در رفیوژها و پیاده روها کاشته شده اند می گوید: «در مرحله دوم ما تلاش کرده ایم که با کاشت «درختان انتظار»، آنها را جایگزین توت های مثمر قدیمی کنیم اما این موضوع در کوتاه مدت اتفاق نمی افتد. بحث نازیبایی همچنین لغزندگی این درختان جدید نیست و به همین خاطر در کنار فعالیت هایی که انجام داده ایم سعی کرده ایم با هرس این درختان، ثمردهی آنها باردهی آنها را را کنترل کنیم. بخش عمده ای از این موضوع در منطقه امیرکبیر انجام شده و بین 20 تا 30 درصد از مناطق شهر نیز تحت این موضوع قرار گرفته است.»