افکار: اختلاف هند و پاکستان که از چند ماه گذشته به علت خشونت های کشمیر و حمله شبه نظامیان به پایگاه ارتش در شمال هند افزایش یافت ،در روزهای اخیر به تقسیم آب رودخانه سند کشیده شده است .

شماری از کارشناسان و مقامات هندی می گویند ، دهلی نو می تواند با استفاده بیشتر از آب رودخانه سند به پاکستان که به شدت نیاز به آب این رودخانه دارد، فشار وارد کند.

سند (ایندوس) که از فلات تبت سرچشمه گرفته و پس از عبور از جامو و کشمیر ،گلگیت و بلتستان ،بخش میانی پاکستان را پیموده و در نزدیکی بندر کراچی به دریای عرب می ریزد.

پاکستان با 240 میلمتر بارندگی از خشک ترین کشورهای جهان است که با چالش های بزرگی در تامین آب کافی برای مزارع و صنعت مواجه است .

چرخه سند که از ذوب برف های رشته کوه هیمالیا تشکیل می شود شامل رودخانه ایندوس ،هلوم ،چناب ،کابل و روخانه های راوی ، سوتلج و بیز است .72 درصد از جمعیت پاکستان در بستر سند زندگی می کنند.

کارشناسان هندی می گویند دهلی نو می تواند با استفاده بیشتر از آب و یا لغو دیدارهای کمیته آب سند به همسایه غربی خود فشار وارد کند.

'اوتم سینها' کارشناس مسائل سیاسی در دانشگاه مطالعات دفاعی هند ، لغو معاهده ایندوس را عملی و مطلوب ندانست واظهار کرد گزینه عملی در چارچوب توافق استفاده بیشتر از آب رودخانه های غربی است .

وی اظهار کرد استفاده بیشتر از آب رودخانه براساس بندهای توافقنامه سند است و پاکستان نمی تواند دراین خصوص به هند فشار وارد کند.

'هیمانشو تاکار' کارشناس رودخانه ها و محیط زیست هند با تایید این گزینه گفت: هند هیچگاه از حق خود بر اساس این توافق نامه استفاده نکرده است .

وی افزود:هند باید بر ساختن مخازن ذخیره آب و استفاده بیشتر از آب رودخانه سند متمرکز شود.

به گفته وی ، لغو توافقنامه سند کمکی به هند نمی کند، بلکه اعتبار بین الملللی این کشور که دارای توافقنامه های مشترک آب با کشورهای همسایه خود مانند نپال ، بوتان ، بنگلادش و چین است زیر سئوال می برد.

هند و پاکستان در سال 1960 در خصوص روخانه سند توافقنامه امضا کردند.

براساس این توافقنامه هند می تواند از آب رودخانه ها استفاده کند در حالی که این کشور تاکنون اجازه داده است که آب رودخانه های غربی( اینداس، جلوم و چناب) به پاکستان برسد.

هند و پاکستان در سال 2010 با یکدیگر بر سر توافقنامه سند اختلاف پیدا کردند. پاکستان در خصوص پروژه 330 مگاواتی برق هند در 'کیشن گنگا' به سازمان های جهانی حل اختلاف شکایت کرد و در سال 2011 هند مجبور به متوقف کردن این پروژه شد اما در سال 2013 هند تحت شرایط سخت مجوز ادامه پروژه را دریافت کرد.