تیم فوتبال تراکتورسازی از زیر نظر سهام 49 درصدی سپاه خارج شد و حالا به معنای واقعی کلمه تیمی خصوصی است چرا که زنوزی این تیم را با اختیار تام خرید!

پشت سر زنوزی حرف زياد است. از زمان رياست‌ جمهوری احمدی نژاد داستان‌های زيادی در مورد يكی از ثروتمندترين آدم‌های ايران به گوش رسيده. با يك سرچ ساده می‌توانيد به همه گمانه‌زنی‌ها در مورد روابط تجاري و شخصي مالك تراكتور دسترسی پيدا كنيد. اما فارغ از اينكه زنوزی چگونه زنوزی شده، بايد اذعان كنيم كه او كاملا تيپ يك مالك موفق را به نمايش گذاشته است.

او كه سال‌ها مالكيت تيم گسترش فولاد تبريز را به عهده داشته و توانسته اين تيم را هميشه در ميانه جدول و به سلامت به فصل بعد منتقل كند، نشان داده از مناسبات فوتبال در ايران سر در می‌آورد و می‌تواند ثبات را به عنوان يكی از اركان موفقيت به تيم تحت تكفلش منتقل كند.

هرچند هنوز خلأ قانونی مالكيت همزمان دو باشگاه ليگ برتری براي زنوزي حل نشده، اما مجموعه فعاليت‌های او چشم‌انداز خوبي در بحث خصوصي‌سازی تيم‌ها به به وجود آورده. زنوزی پولدار است و دارد پول‌هايش را در مسير موفقيت يك تيم ريشه‌دار و پرطرفدار خرج می‌كند. البته ناگفته نماند هزينه‌ای كه زنوزی در تراكتور می‌كند بخش بسيار اندكی از هزينه‌های تبليغاتی او برای شركت‌ها و هلدينگ‌های زير مجموعه‌اش است. زمان مشخص می‌كند كه اين راه سرانجام به كجا ختم خواهد شد. اما قبل از اينكه زمان بخواهد قصه زنوزی در تراكتور را به قضاوت عموم بگذارد، ما می‌توانيم در همين ابتدای كار حدس بزنيم كه ماجرا چطور پيش خواهد رفت.

تراکتورسازی با هزینه ای سرسام اور دو بازیکن تیم ملی ایران یعنی مسعود شجاعی و دژاگه را خرید! دو بازیکنی که بارها اعلام کرده بودند به هیچ وجه در ایران بازی نخواهند کرد اما رقم پیشنهاد زنوزی اینقدر بالا بود که این دو بازیکن نتوانستند آن را رد کنند. خرده‌ای به زنوزی نیست چون باشگاه خصوصی است و می خواهد از جیبش برای تیم هزینه کند. به قول معروف چهاردیواری اختیاری!