نصف جهان: پدر «علیرضا صلحی»، پزشک تبریزی که چندی پیش به اتهام قتل همسر و مادربزرگش از طریق مسموم کردن غذای آنها به اعدام محکوم شد در گفتگو با «ایلنا» ضمن اعلام خبر ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور برای بررسیهای بیشتر از برخی ابهامات پرونده فرزند خود انتقاد کرد.
صلحی گفت: در تاریخ 7/15/ 95 شخصی به دکتر میگوید شنبه برای شما غذای نذری میآوریم. او روز شنبه ساعتها منتظر میماند و خبری نمیشود از این رو خودش به آشپزخانه رفته و شش پرس غذا سفارش میدهد. علیرضا غذا را برای ما آورد ولی خودش نخورد چون کار داشت و مجبور بود برود. وی ادامه داد: قبل از خوردن غذا المیرا قرصهای لاغری آورده بود که میگفت از دوستانم گرفتم. قبلاً هم از این قرصها میخوردیم. ما همراه غذا این قرصها را خوردیم. زمانی که حال همهمان بد شد به اورژانس گفتیم غذا نذری بوده چون علیرضا به ما گفته بود غذای نذری میآورم. بعداً به ما گفت چون قول نذری به شما داده بودم، حقیقت را نگفتم.
پدر پزشک تبریزی گفت: موقع رفتن به بیمارستان المیرا به ما گفت از قرصها چیزی نگوییم. خانم من هم گفت نگوییم چون ما به عروسمان اعتماد داشتیم. به همین دلیل ما جریان این قرصها را نگفتیم.
وی افزود: همان زمان پسرم را به آگاهی بردند. پسرم در آگاهی بود و ارتباط با علیرضا قطع شده بود. در آنجا علیرضا ماجرای کپسولها را مطرح میکند و میگوید اینها کپسول خوردهاند. در مورد بازجوییها همه حرفهای ما تطابق دارد. صلحی در مورد اینکه چرا علیرضا خود از غذای مسموم نخورده است، گفت: او کار داشت و باید به جلسهای میرفت. ما غذای او را در یخچال گذاشته بودیم و اتفاقاً غذای علیرضا را بردند آزمایشگاه و بررسی کردند و سالم بود. من کسی بودم که غذاها را پخش کردم. مقداری از غذای همسر من هم باقی مانده بود که در آزمایشگاه متوجه شدند در آن گاز فسیل هست. به گفته کارشناسان قرص برنج اگر به غذا اضافه شود رنگ غذا را سیاه کرده و غذا بوی ماهی گندیده میگیرد. در نتیجه غذای ما با قرص برنج مسموم نشده بود و هرچه بوده در این کپسولها بوده است.
وی گفت: ما قرصهای لاغری را خورده بودیم و گاز فسیل در فضای خانه پخش و جذب غذاها شده است. ما از بازپرس خواستیم برای روشن شدن ماجرا مکاتبات گوشی المیرا استخراج شود تا مشخص شود چه کسی این قرصها را داده بود. از قاضی خواستیم دوربینهای محل حرکت ماشین از محل کار تا منزل ما را بررسی کنند، گفتند تصاویر مستهلک شده است.
صلحی گفت: همه مکاتبات پسر من با نامزدش مشخص بوده؛ در آنجا پیامکهایی بود که نشانگر تمایل به خودکشی توسط این دختر بود. در چندین پیام نوشته بود: «علیرضا من را حلال کن، من دو روز دیگر از این دنیا میروم». وقتی خبر فوت او را به مادرش دادند رو به پدرش گفت این دختر بالاخره خودش را کشت.
وی با بیان اینکه پزشکی قانونی در پرونده نوشته بود متهم خودش دکتر است و حتماً میدانسته چطور این سم را به ران مرغ بزند چون ران مرغ سیاه است و معلوم نمیشود افزود: مگر میشود درعرض یک ربع فاصله زمانی میان رستوران تا محل کار همسرش چنین کاری کرده باشد؟
صلحی با بیان اینکه در این پرونده به شهود کمتر از شنیدهها توجه شده است، گفت: متأسفانه رأی صادره در روز تعطیل ابلاغ شد که وکلای علیرضا همه خارج از کشور بودند و برای فرجام خواهی زمان کمی داشتند، یا در مورد رابطه علیرضا با المیرا که حتی خانوادهاش هم میگفتند عاشقانه بوده بعد از دو ماه گفتند اختلاف داشتند، یا نوشتند علیرضا با دوست المیرا رابطه نامشروع داشته است؛ کسی که الان در ترکیه با همسرش تحصیل میکند.
وی افزود: گفتهاند در بیمارستان آبمیوه مسموم به مقتولین داده شده است. این در حالی است که پرستار بخش هم توضیح داد که ما به علیرضا گفتیم آبمیوه بگیرد چون پتاسیم خون مریض کم شده بود. ماده سفید درون آبمیوه هم پتاسیم بوده که به دستور پزشک داده شده است. صلحی گفت: پسر من یک ماه است در اعتصاب غذاست و میگوید این رأی نادرست است. پرونده به دیوان ارجاع داده شده و میگویند در دیوان مو به مو پرونده بررسی میشود. امیدوارم دیوان عالی موشکافانه این پرونده را بررسی کند.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰