ناطقی الهی، فریبرز - به بهانه زلزله دیروز گناوه و امروز دهدشت و فردای ... دوباره و صد باره متذکر می شوم زلزله در حال برنامه برای امدن است چون او طبیعتش برای لرزیدن است و بقای او به لرزیدن است!

ولی نمی دانم چرا ما مردم در ایران مسایل را فقط در روز حادثi مورد توجه قرار می دهیم و عملا بعد از چند روز پس از زلزله همه چیز فراموش و هر کس به کاری مشغول می شود؟ این روزهای طلایی را برای امادگی و ایمن سازی به سادگی از دست می دهیم و فردا پس از یک زلزله ۵ ریشتری در اشتهارد تمام تهران را با یک بحران جدی روبرو می کنیم! تازه این زلزله اصلی نیست وای اگر انچه تصور می شود و علم بر ما دیکته می کند رخ دهد؟

چقدر بی مسیولیتی در قبال مهمترین تهدید شهرهای کشور و بخصوص تهران؟ فراموش نکنید برای زلزله محتمل تهران بین ٤ تا ٦ میلیون کشته و زخمی برای تهران ده میلیونی تخمین زده میشود، برخی مطالعات حتی امار بیشتر با توجه به جمعیت متغیر شهر هم ارایه کرده اند، ایا زمان توجه به این دیو کشورشکن نرسیده است!

هر روز تعلل برابر هزاران کشته و میلیاردها دلار خسارت تخریب خواهد بود، به هر حال از نظر بنده از حالا تسلیت زلزله بعدی را عرض میکنم، شاید برخی بر بنده خرده بگیرند که شب عیدی این حرفها چیست؟ غفلت یعنی همین! عید و شادی بجای خود امادگی با اولویت بجای خود، این روزهای شادی در کشور باید پایدار باشد و برای ان و حفظ ان بایددقت داشت. نوروز بر همه نو-روز بادا