بر اساس تصمیم شورایعالی آموزش و پرورش،از این پس آوردن موبایل به داخل کلاس درس توسط دانش آموزان ممنوع است، تصمیمی که برخی آن را تأیید و برخی دیگر آن را نقد می کنند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، شیوع و گستردگی استفاده از تلفن همراه کافی بود تا برخی کارشناسان نفوذ وتکثر فزاینده تلفن های همراه در میان دانش آموزان را نوعی تهدید عنوان کنند زیرا به اعتقاد آنها وجود چنین تجهیزاتی باعث برهم خوردن تمرکز دانش آموزان شده و این امر در روند صحیح آموزش در کلاس درس اختلال ایجاد می کند.

با وجود ممنوعیت های قانونی حمل موبایل توسط دانش آموزان و غیر مجاز بودن ورود آن به مدارس، کم نیستند محصلانی که آن را در کیف مدرسه یا جیب خود قرار می دهند و با بی اعتنایی نسبت به این ممنوعیت، تلفن همراه خود را برای ثانیه ای از خود دور نگاه نمی دارند.

حمل تلفن همراه به مدارس قانونی یا غیر قانونی؟

آنچنانکه احمد عابدینی معاون شورایعالی آموزش و پرورش عنوان داشته، شورای مذکور هیچگاه به صراحت ممنوعیت حمل موبایل به داخل مدارس را ممنوع نکرده است اما طبق ماده 68 آیین نامه اجرایی مدارس، آوردن وسایل تجملی، آرایشی و اقلام غیر مرتبط به مدارس بر خلاف مقررات است.

به تبع این آیین نامه برخی از مدیران و مسئولان مدارس گوشی همراه را نیز در زیر مجموعه چنین وسایلی قلمداد می کنند و طبیعتاً در چنین شرایطی ورود آن به کلاس درس ممنوع اعلام می شود. البته تاکنون شورایعالی آموزش و پرورش تفسیر مذکور را تأیید یا رد نکرده و همین امر باعث شده برخی از مدارس بر ممنوعیت ورود تلفن همراه پافشاری کنند و البته برخی دیگر از مراکز آموزشی، منعی برای آن لحاظ نمی کنند.

پیدا و پنهان تلفن همراه؛ از فرصت تا تهدید

دو موضوع و دغدغه اصلی در خصوص گوشی های همراه، ذهن مدیران آموزشی را در دنیا به خود معطوف ساخته، مورد نخست به سلب تمرکز از دانش آموزان در کلاس درس و دغدغه بعدی به احتمال انتقال فایل های غیر اخلاقی میان محصلان بازمی گردد، به واقع این دو عامل، دلیل اصلی ممنوعیت ورود تلفن همراه به کلاس های درس در ممالک شرقی و غربیدنیاست.

البته در این میان برخی نیز مدافع وجود تلفن همراه در کلاس های درس هستند. حامیان این امر معتقدند تلفن همراه وسیله ای ارتباطی است که در شرایط خاص و بحرانی امکان ارتباط میان والدین با دانش آموزان و بالعکس را فراهم می کند.

از سویی برخی دیگر نیز بر این موضوع تأکید می کنند که تلفن همراه دانش آموزان وسیله ای محسوب می شود که به نوعی باعث خودنظارتی برخی از معلمان می شود که همچنان بر تنبیه بدنی اصرار می ورزند.

بهره گیری از فناوری، اجتناب ناپذیر است

علیرغم تهدیداتی که با وجود تلفن همراه از سوی دانش آموزان در مدارس و کلاس های درس احساس می شود، اما نباید از نظر دور داشت که امروزه نقش فناوری و تکنولوژی در امر آموزش، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد و نمی توان با محصور ساختن چنین ادواتی، دانش آموزان را به عدم استفاده از آن مجاب ساخت.

البته هدف از این ممنوعیت صرفاً ایجاد محدودیت استفاده از تلفن همراه در ساعات آموزشی است اما روی دیگر این سکه، ظرفیت هایی است که این نوع خاص از تکنولوژی می تواند در تسهیل امر آموزشی و تعیلم و تربیت ایجاد کند.

به واقع به نظر می رسد با لحاظ کردن اندکی انعطاف پذیری و تعریف چارچوب های خاص بتوان تا حدود بسیاری بر این مسئله فائق شد.

احمد اخوان جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در تشریح مزایا و مضرات تلفن همراه و استفاده از آن در میان دانش آموزان عنوان کرد: بدون تردید بخش قابل توجهی از اوقات دانش آموزان خارج از کلاس درس و مدرسه است و تجربه نیز ثابت کرده منع مکرر و مؤکد در برخی مواقع نتیجه معکوس خواهد داد.

وی افزود: از سوی دیگر در عصری به سر می بریم که شاهد وفور کتب الکترونیکی و مجازی هستیم و بخش قابل توجهی از مطالعات عموم مردم در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی صورت می گیرد .با چنین اوصافی باید راهکاری هوشمندانه اتخاذ شود تا بر مبنای آن از این فضا به نحوی شایسته بهره گیری شود.

این جامعه شناس وآسیب شناس مسائل اجتماعی گفت: به نظر می رسد در مجموع، ثمرات رفع ممنوعیت استفاده از تلفن های همراه در مدارس و کلاس های درس بر مخاطرات و تهدیدات احتمالی آن می چربد و می توان با یک برنامه ریزی دقیق و تعامل سازنده، مخاطرات احتمالی این فناوری و تکنولوژی را به حداقل ممکن کاهش داد و از این ظرفیت به نحو مطلوبی بهره برد.