نصف جهان: به بهانه دیدار حساس و احتمالاً جذاب تیم های فوتبال سپاهان اصفهان و استقلال تهران در هفته پایانی رقابت های لیگ برتر به سراغ علیرضا منصوریان سرمربی آبی های پایتخت رفتیم. اما قبل از اینکه مصاحبه با علی منصور را تقدیمتان کنیم گفتیم که شاید دوست داشته باشید در مورد او و برخی علایق و خصوصیاتش بیشتر بدانید. پس این قسمت را از دست ندهید:

آشپز درجه یک

بر‌خلاف بسیاری از مرد‌ها، علیرضا در زمینه آشپزی مهارت دارد و می‌توان او را یک آشپز خوب به حساب آورد. البته اوج هنر او زمانی است که برای انواع کباب دست به کار می‌شود. از کوبیده و برگ و چنجه گرفته تا جوجه و قفقازی و سلطانی و... خلاصه هر چه کباب است، علیرضا مهارت خاصی در درست کردن آن دارد.

سفر، آلمان و مجید

علیرضا برای سفر خیلی به شهرهای ایران نمی‌رود چون به اندازه کافی به بهانه فوتبال جای جای ایران را رفته است. او برای مسافرت حتماً سالی یک بار به کشور آلمان سفر می‌کند و هر سفر او به آلمان حدوداً ۲۰ روز طول می‌کشد.

علیرضا با مجید معصوم‌بیگی که از بازیکنان سابق تیم اکباتان تهران می‌باشد و سال‌هاست ساکن آلمان است دوستی نزدیکی دارد و سالی یکبار که به آلمان می‌رود نیز مهمان آقا مجید معصوم‌بیگی می‌باشد. البته طبیعی است که آقا مجید هم هرگاه به ایران بیاید قطعاً مهمان خانواده علیرضا می‌باشد.

زمین میلان

زمین میلان را تقریباً همه بچه‌های جنوب شهر تهران می‌شناسند. یک زمین خاکی که دقیقاً سر بلورسازی، روبه‌روی امامزاده معصوم‌ (س) می‌باشد و از این زمین شاید بالای ۵۰ فوتبالیست مطرح و ملی‌‌پوش کشور بیرون آمده باشند.

تقریباً هیچ یک از بچه‌های محله‌های امامزاده معصوم(س)، امامزاده حسن(ع)، دوراهی قپان، هفت چنار، عباسی، بلورسازی، جوادیه، راه‌آهن، گمرک، راه‌پیما و... را نمی‌توان پیدا کرد که در این زمین فوتبال بازی نکرده باشند. حسین فرکی، حمید درخشان، رسول غنی‌زاده، مجتبی محرمی، رضا حسن‌زاده، منوچهر شفقتیان، کاظم سیدعلی‌خانی، جلال بشرزاد، جلال بیات، فرهاد عباسی، رضا عباسی، ناصر عباسی، برادران نورمحمدی، علی چینی و خیلی‌های دیگر که شاید یاد کردن از همه آنها در این مقال محال باشد، فوتبالیست‌های مطرحی هستند که در زمین خاکی میلان فوتبالیست شدند.

علیرضا منصوریان هم یکی از همین دست فوتبالیست‌هایی است که بارها در زمین میلان فوتبال بازی کرده و در این زمین خاکی قدیمی تهران با الفبای فوتبال آشنا شده است.

هرچند که دیگر از زمین میلان اثر چندانی نمانده و به لطف ساخت و ساز‌های بی‌رویه، این زمین هم کوچک شده و هم البته آسفالت و بعید است که دیگر امثال منصوریان‌ها از این زمین به دنیای فوتبال معرفی شوند.

عشق فیلم

علیرضا یک عشق فیلم واقعی است. او علاقه بسیار زیادی به تماشای فیلم دارد. به خصوص فیلم‌های خارجی و زبان اصلی.

بد نیست بدانید که فیلم دیدن علیرضا هم با یک عادت‌های خاص توأم است. از جمله اینکه صدای فیلم را آنقدر زیاد می‌کند که شاید تا یکی دو تا خانه آنطرف‌تر هم صدای فیلم را بشنوند. معمولاً در این مواقع ساعت و زمان هم خیلی اهمیت ندارد.

پلی استیشن

یک پلی‌استیشن باز قهار و حرفه‌ای که همه بازی‌های پلی‌استیشن را بارها به انتها رسانده و آنها را دوره کرده. از علایق خاص او، انجام بازی‌های کامپیوتری با پسرش، امیر است.

مرگ بر موبایل...

موبایل، موبایل و موبایل... همه دوستان، نزدیکان، آشنایان و خلاصه هر آنکسی که علیرضا را می‌شناسد و با او ارتباط دارد، قطعاً می‌داند که او از موبایل متنفر است و تنها به جهت کارهای خیلی ضروری‌اش از آن استفاده می‌کند.

علیرضا هیچ اعتقادی به جواب دادن به تلفن همراه ندارد و معمولاً از این وسیله به عنوان دکور استفاده می‌کند. موبایل او ۹۹ درصد مواقع سایلنت است و حتی به میس‌کال‌های زیادی نگاه هم نمی‌کند. کسی نمی‌داند، اما شاید بارها آرزو کرده باشد که قبل از اختراع موبایل زندگی می‌کرد.

البته شاید هر کسی هم به جای اون بود و روزانه بیش از ۲۰۰ بار تلفن همراهش زنگ می‌خورد به همین عارضه مبتلا می‌شد.

بیزینسمن

علیرضا غیر از فوتبال بیزینس‌های دیگری هم دارد که شاید شاخص‌ترین آن، رستورانداری باشد. او در حال حاضر دو رستوران و یک کافی‌شاپ در شمال‌غرب و شمال‌شرق تهران دارد که البته این دو رستوران بیشتر حالت فست‌فودی می‌باشد. شاید علیرضا به این موضوع فکر می‌کند که روزی رستوران‌هایش را به حالت زنجیره‌ای در آورد.

قبل از آن هم در سال‌های نسبتاً دورتر، یک رستوران سنتی در شمال‌غرب تهران داشت که البته خاطرات چندان خوبی از این رستوران سنتی ندارد و این کاسبی به زندگی او ضرر و زیان‌های زیادی وارد کرد.

عاشق امام حسین(ع) و قاری قرآن

شاید جالب باشد بدانید که منصوریان یک قاری زبردست قرآن است و قرآن را با قرائت و به زیبایی تلاوت می‌کند و در دوران نوجوانی و جوانی در مسابقات قرائت قرآن کشور نیز شرکت می‌کرده و عناوینی نیز در این زمینه داشته است. همچنین او عاشق اهل‌بیت(ع) و به خصوص، امام حسین(ع) است و در دهه اول محرم هرکاری داشته باشد، حضور در هیئت‌های عزاداری را از قلم نمی‌اندازد. به خصوص او تعصب خاصی روی هیئت قدیمی محل پدری‌اش دارد و هرکجای دنیا باشد برای تاسوعا و عاشورای حسینی خودش را به هیئت قدیمی رسانده و در کنار بچه محل‌های قدیمی‌اش عزاداری می‌کند.

استقلالی – رئالی...

علیرضا منصوریان یک استقلالی- رئالی واقعی است. او همانقدر که روی استقلال تعصب دارد، روی رئال هم تعصب دارد. جالب اینجاست که امیر پسرش هم مثل پدرش یک استقلالی-رئالی متعصب است اما باز هم جالب‌تر این است که محمدرضا برادرش، یک پرسپولیسی- بارسائی است و در زمینه فوتبال ۱۸۰ درجه با علیرضا تفاوت دارد.

دستِ بِزن...

می‌گویند علیرضا در دوران کودکی به شدت دستِ بزن داشته و هیچ بچه‌ای اعم از دختر و پسر در محل نبوده که از او کتک نخورده باشد. همین الان هر وقت به محل قدیمی می‌رود کمتر بچه محلی است که او را ببیند و یاد کتک کاری‌های دوران بچگی نیافتد.

کشتی

باور کنید که اگر علیرضا فوتبالیست نمی‌شد، حتماً کشتی‌گیر می‌شد و اگر کشتی‌گیر می‌شد هم مثل فوتبال، یک کشتی‌گیر موفق بود و حتی شاید موفق‌تر از فوتبال.

خیلی‌ها می‌گویند اگر علیرضا به جای فوتبال به سمت کشتی می‌رفت حتماً قهرمان المپیک می‌شد. زمانی که در استقلال بازی می‌کرد، با همه هم‌تیمی‌هایش کشتی می‌گرفت و هیچ‌کدام از هم‌تیمی‌هایش نمی‌توانستند علی را زمین بزنند.

البته هماورد علیرضا در زمینه کشتی در تیم استقلال محمود فکری بود که او هم می‌توانست یک کشتی‌گیر موفق باشد. این را هم بدانید که علیرضا و محمود فکری هیچگاه با هم کشتی نگرفتند.

دوستان صمیمی

علیرضا خیلی دوست و رفیق‌باز نیست و تعداد دوستان خیلی نزدیکش محدود است. از فوتبالی‌هایی که خیلی با او رفیق هستند و رفت و آمد خانوادگی دارند، می‌توان به محمد خرمگاه، علی چینی، علی سامره و بهزاد غلامپور اشاره کرد، اما اگر بخواهیم از نزدیک‌ترین دوست فوتبالی‌اش نام بیاوریم، بی‌گمان باید به نام حمید بابازاده اشاره کنیم.

باشگاه خانگی

علیرضا هنوز هم به شدت تمرین و ورزش می‌کند. او علاوه بر اینکه همزمان با تمرینات تیمش با شدت تمرین و ورزش می‌کند، در منزلش نیز تقریباً یک باشگاه بدنسازی کامل دارد. او یک اتاق را اختصاص داده به تجهیز کردن توسط دستگاه‌های بدنسازی و امکان ندارد که روزی یک ساعت را به صورت حرفه‌ای و جدی ورزش نکند.

■■■

«حالا اگر از خواندن این علایق منصوریان لذت بردید و برایتان جالب توجه بود، با گفتگوی اختصاصی نصف جهان با این مرد محبوب آبی های ایران همراه ما باشید.»

علی آقا! در آستانه دیدار سپاهان- استقلال هستیم و ما هم به همین بهانه به سراغ شما آمدیم. در مورد این بازی برای خوانندگان ما صحبت کنید.

من در ابتدا لازم می دانم که نتایج خوب هفته های اخیر تیم فوتبال سپاهان را به هواداران این تیم تبریک و شادباش بگویم و خوشحالم که سپاهان مثل سال های پیش دوباره چهره ای جذاب تر را به خود گرفته است. با احترام و سپاس از زحمات مربیانی همچون آقای ویسی، خیلی هم خوشحالم که یک مربی جنتلمن و با کارنامه مثل آقای زلاتکو کرانچار بار دیگر به لیگ برتر ایران بازگشته است. فوتبال ما تشنه چنین مربیان بزرگی است که بتوانند فوتبال ایران را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهند. شما به خوبی می توانید تأثیرات کرانچار در سپاهان را در هفته های اخیر مشاهده کنید. در مورد این بازی هم درست است که ما در جایگاه دوم قرار داریم اما تراکتورسازی تبریز همچنان تهدید بزرگی برای مقام نایب قهرمانی ما محسوب می شود و برای اینکه خیالمان بابت تثبیت رده دوم راحت باشد باید که در دیدار با سپاهان پیروز میدان باشیم از طرفی دیگر رتبه چهارم سپاهان هم توسط تیم همشهری اش در معرض تهدید است و اگر در دیدار با ما، سپاهان ببازد یا مساوی کند این احتمال وجود دارد که در نهایت جای خود را به ذوب آهن بدهد و قطعاً آقای کرانچار و تیم بزرگ سپاهان به راحتی با این مسئله کنار نمی آیند و آنها هم به شدت به دنبال برد هستند. به هر تقدیر اعتقاد دارم که دیدار سپاهان- استقلال مانند یک دربی بزرگ است و قطعاً مخاطبان زیادی خواهد داشت.

با وجود اینکه پرسپولیس قهرمان زودهنگام این رقابت ها شد ولی رقابت برای نایب قهرمانی و مقام چهارمی باعث شده تا همچنان تنور لیگ داغ داغ باشد.

بله. دقیقاً همینطور است. شما نگاه کنید هم تیم های اصفهانی با توجه به اینکه رتبه چهارم احتمال دارد که در معرض سهمیه آسیا قرار بگیرد به شدت به دنبال این رتبه هستند و هم ما با تراکتورسازی هفته هاست که برای نایب قهرمانی می جنگیم و این باعث شده با وجود اینکه قهرمان این دوره از رقاب ها چند هفته زودتر معرفی شد، همچنان تا هفته پایانی اوج هیجان بر رقابت ها حاکم باشد. ضمن اینکه در پایان جدول نیز این هیجان برای بقا حسابی در جریان است.

علی آقا! سال گذشته که با تیم نفت تهران به اصفهان آمده بودید در ویدئویی که از شما منتشر شده بود حسابی از باشگاه سپاهان تمجید کرده بودید. دلیل آن همه تعریف و ستایشتان چه بود؟

بله در خاطرم هست که پارسال کنفرانس خبری ما در محل سالن باشگاه سپاهان برگزار شده بود و ما پس از اینکه تمرینمان را در مجموعه این باشگاه برگزار کردیم به سمت ساختمان اداری سپاهان رفتیم که واقعاً از دیدن مجموعه های این باشگاه و ساختمان آن لذت بردم و آن روز هم گفتم که سپاهان یک باشگاه با عمده استانداردهای لازم است؛ از مجموعه زیبا و زمین های تمرینی متعددی که در اختیار دارد تا ساختمان اداری اش. به نظر من اگر یک مهمان خارجی در رابطه با امور فوتبالی بخواهد به ایران بیاید باید حتماً بازدیدی از مجموعه های سپاهان هم داشته باشد که حسابی آبروداری شود.

در آن ویدئو گفته بودید که آرزوی هر مربی ایرانی می تواند مربیگری سپاهان هم باشد، البته شما خودتان همیشه از سرمربیگری استقلال به عنوان آرزوی بزرگتان نام برده بودید.

بله سپاهان باشگاه بزرگی است که من هنوز هم حرف قبلم را تکرار می کنم و اعتقاد دارم سرمربیگری در این تیم می تواند آرزوی هر مربی ایرانی باشد. خُب من با توجه به عشقی که به رنگ آبی و باشگاه استقلال داشته و دارم همانطور که بارها هم بعد از خداحافظی از فوتبال به عنوان بازیکن عنوان کرده بودم، آرزو داشتم که سرمربی استقلال شوم و با این تیم بتوانم قهرمانی های دیگری را به دست بیاورم. اما اگر در استقلال نباشم، قطعاً مربیگری در تیم سپاهان هم یک افتخار بزرگ خواهد بود.

شما غیر از بحث مسابقات فوتبال برای تفریح هم به اصفهان آمده اید؟

بله!چندین و چند بار. من با توجه به اینکه سه تن از دخترعموهای مادر خانمم با سه اصفهانی عزیز ازدواج کرده اند و ساکن این شهر هستند زیاد به شهرتان می آییم و با این عزیزان رفت و آمد زیاد داریم. خیلی از خیابان های اصفهان از مرداویج و شیخ صدوق گرفته تا خیابان زینبیه را هم تا حدودی بلدم و البته در سال های گذشته نیز که می آمدیم خیلی دوست داشتم که به خیابان چهارباغ عباسی بیایم و در این خیابان قدم بزنم. به نظرم یکی از خیابان های قشنگ اصفهان است هر چند که ماشاءا... همه جای اصفهان قشنگ است و حرف ندارد.

دیدار رفت سپاهان- استقلال در ورزشگاه نقش جهان دیداری بود که فشارها روی شما زیاد بود اما با تساوی در آن دیدار و نتایج خوبی که بعد از آن گرفتید، اوضاع برایتان به خوبی پیش رفت.

بله در خاطرم هست. همیشه گفته بودم که اجازه نمی دهم بلایی که بر سر برخی مربیان استقلال مثل زنده یاد ناصر حجازی آوردند و بی اینکه به آنها فرصتی بدهند آنها را از تداوم حضور روی نیمکت استقلال محروم کردند را با من انجام دهند. در مقاطعی از جمله قبل از همان دیدار رفتمان با سپاهان همین فشارهایی که شما گفتید زیاد بود. ما در دیدار رفت با سپاهان خوب بازی کردیم. گلر جوانمان واکنش های خوبی داشت و چند توپ خطرناک سپاهانی ها را مهار کرد. ما دو توپ هم به تیر دروازه زدیم و تا ثانیه های پایانی بازی با نتیجه یک بر صفر عقب بودیم که خدا را شکر در لحظات پایانی، بازی تساوی شد. خوشحالم که در نهایت مبارزه ما با حمایت هواداران آبی به ثمر نشست و افرادی که در کمین بودند تا به استقلال ضربه بزنند با نتایج ما ناکام شدند. راستی گفتید ورزشگاه نقش جهان با توجه به اینکه دیدار رفت ما با سپاهان از جمله اولین دیدارهایی بود که پس از افتتاح نقش جهان برگزار می شد، راه اندازی این استادیوم زیبا را به مردم خوب اصفهان هم تبریک می گویم.

و پیش بینی تان از دیدار روز پنج شنبه؟

با احترام به تیم بزرگ سپاهان و هواداران این تیم، ما به شدت به دنبال برد و نایب قهرمانی هستیم تا بتوانیم کمترین پاسخ را به محبت های هوادارانمان بدهیم و امیدوارم ما با حمایت پرشور هوادارانی که سکوهای آزادی را مملو از حضور خود می کنند، پیروز این دیدار باشیم.