نصف جهان: تأسیس شرکت پلی اکریل اصفهان به سال های دور یعنی 24 مرداد 1353 بر می گردد.این کارخانه توسط نسل دوم لاجوردی ها سید اکبر لاجوردیان و سه تن دیگر از سرمایه گذاران خصوصی احداث گردید. وی برادر محمود لاجوردی و از فرزندان حاج سید محمد نیل فروش «لاجوردی‌ها» است که ریشه این خاندان به شهر کاشان باز می گردد.

خاندان لاجوردی از اواخر دوره ناصرالدین شاه تا آخر دوره پهلوی، در بیشتر عرصه اقتصادی اعم از صادرات و واردات و نیز از سال ۱۳۳۰ به بعد در بخش صنعت و خدمات به ویژه صنایع غذایی، نساجی، شوینده، ساختمان، بانکداری و بیمه فعال بودند.

لاجوردی‌ها در بسیاری زمینه‌ها جزو پایه‌گذاران بخش خصوصی نوین در ایران بودند. سید اکبر لاجوردیان، یکی از چهار نفر مؤسس شرکت پلی‌اکریل اصفهان مدیرعاملی این شرکت را از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ بر عهده داشت. در ایام تغییرات این شرکت به مانند دیگر مراکز اقتصادی و صنعتی و... مصادره شد. اما اکبر لاجوردیان با وقوع انقلاب، ایران را ترک نکرد و برای بازگرداندن اموال و دارایی‌های خود، نامه‌های اعتراض‌آمیزی به سازمان حفاظت و توسعه برای انکار وابستگی به رژیم شاه نوشت.

بعد از مدتی کش وقوس های فراوان «گروه العقيلي» مدیریت کارخانه پلی اکریل اصفهان را برعهده گرفت.

العقيلي کسي که به عنوان گيرنده وام کلان در دوره اول احمدی نژاد نامش افشا شد از همکاران احمدي نژاد در دوره شهرداري او بود.

العقيلي که مقيم دبي و صاحب گروه شرکت هاي «العقيلي» است، در جريان شکل گيري بخش بين المللي فروشگاه هاي «شهروند» با نام شرکت «پارس شهروند» در سال 83 و در دوره مديريت احمدي نژاد، در قرار دادي با معاونت خدمات شهري وقت شهرداري تهران، 60 در صد سهام مربوط به اين شرکت را خريداري کرده بود. گفته مي شود حجم همکاري شهرداري تهران و گروه شرکت هاي «العقيلي» فراتر از آن چيزي است که اعلام شده است. در روند این مناسبات رفته رفته العقيلي صاحب کارخانجات تولیدی،صنعتی و... در ایران شد.

کارخانه پلی اکریل اصفهان در این سال ها دوران پرآشوبی را پشت سر گذاشت تا روز جمعه که کارگران این کارخانه مدیر پلی اکریل را با هو کردن از محل کار خود بیرون کردند.

کارگران پلی اکریل که از تیرماه معوقات مزدی پرداخت نشده دارند و هیئت اجرایی دولت نیز نتوانسته مشکلات این واحد نساجی را حل کند، پیش از این بارها تجمعات اعتراضی برگزار کرده اند اما هیچ پاسخی تا کنون نگرفته بودند. مدیریت کارخانه به کارگران گفته بود برای پرداخت بیمه بیکاری مراجعه کنند در حالی که هیچ وعده ای جهت پرداخت معوقات نداده اعلام نکرده بود.

از 17 خرداد 93 مدیریت این کارخانه دائماً در حال تغییر بود، به طوری که مهندس صفرعلی براتی از۱۷ خرداد ۱۳۹۳تا مهرماه همان سال و مهندس رسول رضايي ازمهرماه ٩٣ تا مهرماه ٩4 عهده دار مدیریت این کارخانه بودند. سرانجام هم دكتر عباسعلي پورسيدي ازمهرماه 95 تا همین دو روز پیش و قبل از آنکه او را از کارخانه بیرون کنند پست مدیریت این کارخانه را برعهده داشت!

پلی اکریل در حال حاضر توسط یک هیئت سه نفره اداره می شود،که تا به حال دولت در چند نوبت به این کارخانه کمک های مالی کرده اما ثمره آن هیچگاه به کارگر نرسیده است.

گفته شده به ‌تازگی یک مالک کارخانه نساجی، قسمت زیادی از محصولات این کارخانه ‌ را با چک خریداری کرده که بتواند موجب برطرف شدن بحران این کارخانه شود. اما تا این ساعت خبری از خرید محصولات کارخانه پلی اکریل نیست.

پیش از این رئیس خانه صنعت ایران مشکلات پیش آمده در این کارخانه را برآمده از سوء مدیریت در دو حوزه منابع انسانی و مالی عنوان کرده بود،گفته ای که کارگران در اعتراضات و اعتصابات خود دائم به آن اشاره می کنند.

گفته می شود ارزش دارایی‌های کارخانه پلی اکریل از بدهی‌های آن خیلی کمتر است و این به معنای ورشکستگی این کارخانه است. وهمین موضوع سبب شده تا هیچ بانکی به پلی‌اکریل تسهیلات پرداخت نکند.

پیش از این نیز(سال 1392)اعتراض ها سبب شد تا از ورود مدیران توسط کارگران به کارخانه جلوگیری شود.

به بخشی از گفته ها و خواسته های کارگران پلی اکریل در اعتراض ها و اعتصاب دراین سال ها دقت کنید:

حذف گزینه سختی کار از فیش حقوقی کارگران، جداسازی شرکت‌های زیر‌مجموعه پلی اکریل و تعدیل نیرو، مسئولان کارخانه چندین بار کارخانه را تعطیل کردند و نپرداختن حقوق در بازه های زمانی از 9 ماه تا دو ماه (عدم پرداخت بیمه بیکاری.)

آنچه مشخص است مشکلات پلی اکریل به یک باره اتفاق نیافتاده وبا کار آمدن هر کدام از دولت ها این کارخانه به تعطیلی و کارگر آن به بیکاری نزدیک تر شده اند.