دانشگاه اصفهان در سال ۹۷ و ۹۸ دانشجویانی در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات عرب و مهندسی کامپیوتر پذیرش کرد؛ با این شرط که از ترم دوم به لبنان و کره جنوبی اعزام می‌شوند؛ اما هیچ دانشجویی نتوانست به این کشور‌ها برود.

اعظم ذوالفقاری منظری؛ تعاملات علمی دانشگاه‌ها هر کشوری با دانشگاه‌های کشور‌های دیگر، به ویژه کشور‌های همسایه، یک روش موثر در رشد علمی منطقه، آشنایی با اجتماعات مختلف و آورده علمی و اقتصادی برای کشور است. سال هاست که دانشگاه‌های کشورمان به تعامل بیشتر با دانشگاه‌های کشور‌های همسایه روی آورده اند؛ تعاملی که در حد اعزام استاد یا پژوهشگر به عنوان فرصت مطالعاتی، باقی نمانده و به تبادل دانشجو و استاد، برگزاری سمینار‌ها و همایش‌های مشترک، انتشار مقالات مشترک و ... رسیده است. با این حال گاهی در این تعاملات و تفاهم نامه‌های صورت گرفته، بی دقتی باعث بروز مشکلات برای دانشجویان شده است.

سال ۹۶ بود که معاونت آموزشی دانشگاه اصفهان با دانشگاه لبنان تفاهم نامه‌ای برای تبادل دانشجو و انتقال علم و دانش در حوزه زبان و ادبیات عرب امضا کردند. قرار شد از سال ۹۷ دانشگاه اصفهان دانشجوی کارشناسی ارشد در زبان و ادبیات عرب پذیرش کند و از ترم دوم دانشجویان برای ادامه تحصیل به لبنان اعزام شوند. قرار بود هزینه تحصیل و اسکان دانشجویان از سوی دانشگاه لبنان پرداخت شود و دانشجویان صرفا هزینه رفت و آمد خود را بپردازند.

دانشگاه اصفهان در دفترچه کنکور کارشناسی ارشد همان سال عنوان این دوره را «دوره مشترک با دانشگاه لبنان» اعلام کرد. داوطلبان کنکور بر این اساس برای کارشناسی ارشد، اصفهان را انتخاب کردند.

*سردرگمی دانشجویان در لبنان

اولین گروه از این دانشجویان در نیمسال دوم سال ۹۷-۹۸ به لبنان رفتند، اما دانشگاه لبنان خود را موظف به پذیرش این دانشجویان با شرایط تفاهم نامه ندانست. دانشجویان سرگردان مجبور شدند مدتی را در لبنان با هزینه شخصی زندگی کنند و در آخر هم شرایط تحصیل در دانشگاه لبنان را به دست نیاورده و به کشور بازگشتند.

با این حال دانشگاه اصفهان در آن زمان حاضر نشد بند مربوط به دوره مشترک با دانشگاه لبنان را از دفترچه کنگور سال بعد بردارد و به این ترتیب گروه دوم این دسته از دانشجویان در سال ۹۸، تحصیل خود را در دانشگاه اصفهان آغاز کردند.

*وعده معادل سازی با دوره روزانه

بعدها دانشگاه اصفهان به دانشجویان کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب اعلام کرد که اعزام به لبنان منتفی است، اما برای معادل سازی دروس این رشته با دوره روزانه ادبیات عرب دانشگاه، وعده مساعد داد. دانشجویان به دانشگاه اعلام کردند که اگر قرار باشد برای معادل سازی، هزینه‌ای به عهده آنان قرار گیرد، دانشگاه زودتر اطلاع دهد تا از تحصیل انصراف داده و برای ادامه تحصیل در رشته دیگری، برنامه ریزی کنند.

با این حال دانشگاه اصفهان پس از گذشت چند ماه به دانشجویان اعلام کرد که با وزارت علوم برای معادل سازی این کدرشته با کدرشته پردیس به اجماع رسیده است. این معادل سازی در سامانه آموزشی گلستان دانشگاه اصفهان اعمال شد و دانشجویان مبلغ ۱۰ میلیون تومان به دانشگاه بدهکار شدند! در واقع دانشگاه از ابتدای تحصیل این دانشجویان برای آنان بدهی اعمال کرده است.

دانشجویان دانشگاه اصفهان نامه‌ای به دیوان عدالت اداری نوشتند و مساله را مطرح کردند، اما هنوز دیوان نتیجه بررسی‌های خود را اعلام نکرده است.

*معاونت آموزشی توپ را به زمین دفتر گسترش می‌اندازد

خبرگزاری دانشجو درباره این موضوع از معاونت آموزشی وزارت علوم سوال پرسید. این پیگیری مربوط به پیش از تعطیلات نوروز و دوره معاونت خاکی صدیق بود. پاسخ دفتر معاونت در آن زمان این بود که مساله به دفتر گسترش آموزش عالی ربط دارد و معاونت آموزشی نمی‌تواند درباره این موضوع اظهارنظر کند.

همان زمان از دفتر گسترش آموزش عالی هم پیگیر موضوع شدیم، اما دفتر شاهین همایون آریا به ما این بود که «آقای دکتر مصاحبه نمی‌کنند»!

دانشگاه اصفهان در سال ۹۸ برای جذب دانشجوی ارشد در مهندسی کامپیوتر هم به همین شیوه اقدام کرد، اما این بار وعده تحصیل در کره جنوبی را داده بود که این هم محقق نشد.

*عدم پاسخگویی دفتر گسترش آموزش عالی!

از دفتر گسترش آموزش عالی و معاونت آموزشی وزارت علوم این سوال را داریم که اولا چرا این دسته از دانشجویان باید برای زمانی شهریه بدهند که براساس اطلاعیه‌های قانونی دانشگاه، قرار بوده در لبنان تحصیل کنند؟ ثانیا چرا وزارت علوم حاضر به همکاری با این دانشجویان نیست؟ مقاومت وزارت علوم برای حل بی سروصدای مساله دانشجویان ادبیات عرب و مهندسی کامپیوتر دانشگاه اصفهان سوال سوم را به ذهن متبادر می‌کند: چه تعداد از این دسته قرارداد‌ها و تفاهم نامه‌ها با دانشگاه‌های خارجی وجود دارد؟