نصف جهان: آخرین روز هفتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کن به «سیلوستر استالونه» اختصاص یافت که کلاس تخصصی خود را برگزار کرد. او نگاهی به ۴۳ سال زندگی حرفه‌ای خود انداخت و از همه چیز سخن گفت و اینکه هرگز به سیاسی بودن «رمبو» تمایلی نداشته است. هزاران نفر بیرون از سالن «سَلِه دِبوسی» منتظر بودند تا خالق «راکی» را ببینند. او با چکمه‌های کابویی (گاوچرانی) و پیراهن پشمی‌اش داخل شد تا از دهه‌ها کار حرفه‌ای و اندیشه و تجاربش بگوید. استالونه در حدود یک ساعت و نیم در مورد شخصیت‌های فیلم‌های «راکی» و «رمبو» صحبت کرد. وی گفت که هرگز در فیلم و شخصیت «رمبو» به دنبال وجهه دادن سیاسی به آن نبوده است.

سیلوستر استالونه گفت که در قسمت‌های بعدی «کرید» بازی نمی‌کند و به جای آن می‌خواهد فیلم جدیدی از مجموعه «راکی» بسازد که در آن بوکسور مشهور با یک مهاجر که به صورت غیرقانونی در آمریکا زندگی می‌کند، مبارزه خواهد کرد. هر چند حضور یک مهاجر در فیلم پاسخی به دوره «دونالد ترامپ» و سیاست‌های فزاینده او در مقابله با مهاجران است اما فیلم‌های «بالبوآ» همه ویژگی‌های ریاضت آمریکایی دهه ۱۹۸۰ را تاکنون داشته‌اند. در هر حال او توضیح نداد که آیا مهاجر فیلم بعدی نیز بوکسور خواهد بود و اینکه خودش آن را کارگردانی می‌کند یا فرد دیگری.

در هر حال استالونه که همیشه حامی سیاست‌های حزب جمهوریخواه بوده است گفت که «راکی» هرگز در نظر نداشته سیاسی باشد. وی افزود: هرگز به آن شخصی نگاه نکردم و این مردم هستند که می‌گویند «راکی» دست راستی است. اما «راکی» مرد ساده‌ای است که در یک نوع ذهنیت خاص رشد کرده است. هر کس به عنوان یک وطن‌پرست بزرگ می‌شود و او هم همین است. او سیاسی نیست بنابراین وقتی پرچم آمریکا را دور خودش می‌پیچد، فکر می‌کند دارد کار درست را انجام می‌دهد. وی ادامه داد: هر وقت بوکسورها پرچم کشورشان را بلند می‌کنند این کار را به صورت اتوماتیک انجام می‌دهند و نمی‌خواهند بگویند ما بهتر از شما هستیم بلکه این چیزی است که یاد گرفته‌اند.

وی در مورد اولین اقدام جدی و بزرگش در سینما که منجر به خلق «راکی» شد، گفت: فیلم «راکی» روی کاغذ شکستی بزرگ بود با وجود این، کار را آغاز کردیم و در مدت ۲۴ روز پروژه را با بودجه‌ای اندک بستیم. موفقیت فیلم به داستان جذابش مربوط است که مردی برای قهرمان شدنش می‌جنگد و یکبار شکست می‌خورد و بار دوم به پیروزی می‌رسد. «راکی» فیلمی خوش‌بینانه است. فیلمی سمبولیک است. بسیاری از مردم می‌توانند با شخصیت «راکی» همذات پنداری کنند. این قدرت سینماست! حتی امروز در دنیا «راکی» و «راکی‌ها» وجود دارند. ما نباید به آسانی شکست را بپذیریم. انسان ذاتاً سخت‌جان آفریده شده است. با وجود اینکه شکست آدم را کوچک می‌کند اما با پذیرش نقاط ضعف می‌توان آنها را به نقاط قوّت بدل کرد و به موفقیت حتمی رسید. من همین ایده را پیش گرفتم و موفق شدم.

استالونه یادآور شد که شخصیت اصلی دیگرش یعنی «جان رمبو»، قهرمان فیلم‌های اکشن را هم هرگز مبتنی بر یک بیانیه سیاسی نساخته است و با زنده نگهداشتن این شخصیت در پایان فیلم می‌خواست به سربازان بگوید از مبارزه خسته نشوند. استالونه در این باره هم گفت: من تقریباً به سیاست باوری ندارم. درباره خودکشی‌ کهنه سربازان جنگ ویتنام تحقیقاتی انجام دادم که جنگ زندگی آنها را نابود کرد. داستان جذابیت داشت. فیلم قرار نبود پیام سیاسی ارائه کند اما ارائه کرد. «رونالد ریگان» گفته بود: «من "رمبو" را دیدم؛ او جمهوریخواه است!» من واقعاً شگفت زده شدم.

این بازیگر و کارگردان که برای نمایش نسخه جدید «رمبو: اولین خون» و نیز معرفی فیلم تازه «رمبو ۵: آخرین خون» در کن حضور یافته بود، گفت: «رمبو» بعدی کاملاً متفاوت خواهد بود، همه چیز در فیلم هست؛ همان چیزهایی که شما دوست دارید. وقتی او را بگیرید و از کشور بیرون بیاندازید او وارد دنیای دیگری می‌شود.

وی در کن به دوستی‌اش با «آرنولد شوارتزنگر» هم پرداخت و گفت که انرژی آنها به هردویشان کمک کرده است.

وی با شوخی عنوان کرد: او هر چیزی را که لازم داشت از من دزدید. ما از هم متنفر بودیم، اصلاً حرفی درش نیست اما این چیز خوبی بود. هر کسی به یک دشمن بزرگ احتیاج دارد، هیچ چیز بهتر از این نیست و من اگر یکی نداشتم حتماً اختراع می‌کردم. وی افزود: ما امروز دوستان خوبی هستیم ولی شکی نیست که من از او بهترم.

استالونه در ادامه در مورد دوران جوانی‌اش گفت: در ابتدا فکر نمی‌کردم به موفقیت دست پیدا کنم.من هیچکس نبودم. کارگر  ساده پارکینگ بودم. زندگی ما آدم‌ها در یک آن زیر و رو می‌شود. همه چیز به یک ایده خوب برمی‌گردد! به لحاظ فیزیکی بی‌نقص نبودم. بخشی از صورتم به دلیل حادثه ای در دوران جوانی فلج است. وقتی تلاش می‌کردم کاری دست و پا کنم(در سینما) هیچکس نمی‌توانست حرف‌های من را بفهمد. همیشه خوش‌بینی‌ام را حفظ کردم. اگر من توانستم به موفقیت برسم، همه می‎توانند.

او از پیری هم حرف زد و گفت:"راکی بالبوآ" مسیری را نشان داد که پیری را بپذیرید.این ایده پشت فیلم «بی مصرف ها» بود. ما همه قهرمانان دوران کودکی مان را در یک فیلم جمع کردیم. البته که آنها پا به سن گذاشته بودند. اما همگی کنار هم، قوی بودند. وقتی پیر می‌شوی، نمی‌توانی جور دیگری وانمود کنی یا تلاش بر پنهان کردن تغییرات کنی. باید پیری را بپذیری و ادامه بدهی. یک نکته روشن است: همیشه باید به مبارزه ادامه بدهی.