رنگ آب درياچه اروميه در روزهاي اخير از آبي و آبي سبز به قرمز خوني تغيير رنگ داده است.

درياچه اروميه، فقط بزرگ ترين درياچه آب شور جهان نيست؛ فقط مهمترين زيستگاه آرتيما اورميانا نيست؛ فقط معدن ميليون‌ها تن نمک نيست؛ درياچه اروميه، يادگاراي است نمکين از دوران‌هاي دور با خاطراتي که شنيدنشان مانند ديدن نيست. دور تا دور درياچه اروميه گشتن، سخت است؛ چون انتخاب تعدادي از ديدني‌هاي طبيعي و تاريخي و تفريحي بسياري که در اين مسير نمکي وجود دارد و صرف نظر کردن از تعداد ديگري، کاري دشوار مي‌کند.

اما در روزهاي اخير طي يک اتفاق نادر و عجيب، رنگ اين درياچه نمکين از رنگ آبي و آبي سبز به سرخ تغيير رنگ داده است.

مؤسسه تحقيقات شيلات ايران محققان مرکز آرتمياي کشور طي نمونه‌برداري از آب درياچه اروميه علت تغيير رنگ درياچه اروميه از آبي و آبي سبز به قرمز خوني را اعلام کرد و علت تغيير رنگ درياچه را به شرح زير اعلام کردند:

1- با توجه به وضع اکولوژيکي کنوني درياچه اروميه که در وضع اشباعيت شوري (330 گرم در ليتر نمک)،‌ کاهش شديد ارتفاع آب (بالاخص در مناطق ساحلي) که تابش شديد نوري را نيز به دنبال دارد و سفيد شدگي آب درياچه به علت رسوبات نمک که باعث ايجاد پديده گلخانه‌اي مي‌شود، ورود نشدن آب‌هاي شيرين که کاهش شديد اکسيژن را نيز به دنبال مي‌آورد در چنين شرايط اکولوژيکي از گونه جلبک‌هاي دوناليلاپريديس و دوناليلا سالينا، گونه دوم به دليل شرايط فوق‌الذکر غالبيت پيدا کرده و بر درياچه حاکم مي‌شود که دليل علمي آن نبود امکان تبديل املاح آمونياکي بيشتر از گونه اولي است، لذا بر درياچه غالب شده و براي ايجاد شرايط آداپتاسيون زيستي ايجاد ماده بتاکاروتن بيشتر در آن موجبات تغيير رنگ و ظهور سرخي درياچه مي‌شود. اين جلبک به عنوان غذاي آرتميا محسوب مي‌شود.

2- به دليل اشباعيت شوري آب درياچه، شرايط مساعد براي رشد و تکثير گروهي از باکتري‌هاي هالوفيت‌ها از گروه هولوباکتريوم ها و هولوکوکوس مي شود که اين باکتري‌ها داراي رنگ ريزه‌هاي باکترو رودوپسين هستند که به آنها امکان استفاده از انرژي نوراني خورشيد را به صورت بي‌هوازي و در محيط‌هايي با کمبود اکسيژن بالا مي‌دهد که اين رنگ ريزه‌ها به رنگ زرشکي بوده و آب درياچه بالاخص در سواحل که داراي تابش شديد نوري و نفوذ نوري هستند را به رنگ سرخ در مي‌آورد.

3- کاهش شديد اکسيژن، افزايش دماي آب درياچه و شوري اشباع همگي موجب عدم تبديل ترکيبات آمونيوم از تجزيه مواد آلي ورودي به درياچه به ذخاير نيتراتي آن شده و در نتيجه توليدات اوليه آن موجبات افزايش فعاليت شيميوتروف‌ها به جاي فتوسنتز کننده‌ها مي‌شود و اين عمل باعث توليد بيشتر اين باکتري‌ها در درياچه نيز مي‌شود.