خبرآنلاين: 21 ارديبهشت 94 وقوع يک فقره نزاع منجر به قتل به پليس ورامين اطلاع داده شد. با حضور مأموران در محل مشخص شد که دو مرد معتاد با يکديگر درگير شده و يکي از آنها با ضربه چاقوي ديگري به قتل رسيده است.

متهم (سعيد 30 ساله) پس از دستگيري در بازجويي‌ها علت درگيري منجر به قتل را «چپ‌چپ نگاه كردن مقتول» اعلام كرد و گفت: «امروز براي مصرف مواد به خانه مادرزن يكي از دوستانم به نام "احمد" رفتم. آنجا پاتوق‌مان بود. چند ساعت كه گذشت، "رامين" (مقتول) هم آمد. او همان اول به من چپ‌چپ نگاه كرد و پرسيد تو اينجا چه كار مي‌كني؟ جوابش را دادم كه باعث شد با هم دست به يقه شويم. احمد ما را از هم جدا كرد اما رامين ناگهان چاقويش را از جيبش بيرون آورد و با آن سه ضربه به من زد. احمد او را بيرون انداخت و من هم دنبالش رفتم. آنجا احمد، چاقويي به من داد و من هم با آن دو ضربه به رامين زدم. او روي زمين افتاد و خونريزي كرد. سريع با دستمال روي زخم‌ها را فشار دادم اما خون بند نيامد. اورژانس هم وقتي آمد كه ديگر كار از كار گذشته بود.»

با ثبت اعترافات «سعيد»، احمد نيز به اتهام شركت در نزاع منجر به قتل دستگير شد و همراه او به زندان افتاد. چند ماه بعد، كيفرخواست پرونده هر دوي آنها صادر شد و براي صدور حكم در اختيار شعبه دوم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي زالي قرار گرفت. هفته جاري در جلسه رسيدگي به پرونده، مادر مقتول به عنوان تنها ولي‌دم، تقاضاي قصاص كرد. او گفت: «متهم قبلاً يك نفر را كشته و اگر آزاد شود ممكن است آدم ديگري را هم به قتل برساند. من به همين دليل نمي‌توانم رضايت بدهم و قصاص مي‌خواهم.»

پس از او، متهم پشت جايگاه ايستاد و با اعتراف دوباره به قتل گفت: «سال 84 در يك نزاع مرتكب قتل شدم اما نمي‌خواهم درباره جزئيات آن حرف بزنم و چيز زيادي هم درباره‌اش يادم نمي‌آيد. آن‌موقع 50 ميليون تومان به اولياي‌دم دادم و رضايت گرفتم. وقتي بيرون آمدم دوباره مصرف مواد را از سر گرفتم. روز حادثه همراه احمد، به خانه مادرزن او رفتيم تا مواد مصرف كنيم. ساعت 4 صبح بود كه از شدت مصرف مواد خوابمان برد. چند ساعت بعد، رامين هم به خانه آمد. همان اول به من چپ‌چپ نگاه كرد و با اعتراض پرسيد كه اينجا چه كار دارم. گفتم تو چه كاره‌اي كه اين سئوال را از من مي‌پرسي؟ كم‌كم درگيري فيزيكي پيدا كرديم و رامين با چاقويش سه ضربه به دست و سينه من زد. همان موقع احمد از خواب بيدار شد و ما را سوا كرد و رامين را از خانه بيرون انداخت. من دنبالش رفتم. او دو تا چاقو در پشت كمربندش گذاشته بود. يكي از آنها را گرفتم و با همان دو ضربه به او زدم. وقتي خونريزي را ديدم، مي‌خواستم با دستمال جلويش را بگيرم اما نشد. از همسايه‌ها كمك خواستيم اما جز يك نفر، كسي به كمكمان نيامد. اورژانس را هم خبر كرديم اما فايده‌اي نداشت. من هيچ خصومتي با رامين نداشتم و نمي‌خواستم او را بكشم. »

در ادامه، احمد نيز كه به اتهام شركت در نزاع دستگير شده است، گفت: «از شدت مصرف مواد خوابم برده بود كه با سر و صداي سعيد و رامين بيدار شدم و هر دويشان را بيرون انداختم. چند دقيقه بعد، از خانه بيرون رفتم كه نان بخرم اما ديدم رامين چاقو خورده و روي زمين افتاده. من هيچ نقشي در قتل نداشتم. »

سپس وكيل تسخيري سعيد براي دفاع از او پشت جايگاه قرار گرفت اما متهم ناگهان به او اعتراض كرد و گفت: «اگر من وكيل نخواهم، بايد چه كسي را ببينم؟» او در دفاع آخر خود نيز مدعي شد كه قصد كشتن مقتول را نداشته تا دادگاه با همين حرف او به پايان برسد و قضات براي صدور رأي وارد شوند.