چند روز مانده به روز دانشجو، دیوار یکی از دانشگاه های اصفهان(مؤسسه آموزش عالی سپهر) بر سر دانشجویان آن آوار می شود. دانشجویان بی خبر از همه جا در حال یاد گیری هستند که ناگهان...

«حادثه آوار شدن دیوار کلاس درس، روزیک شنبه در دانشگاه غیرانتفاعی سپهر اصفهان.»

«خوشبختانه بعداز شنیدن صدای شکاف های روی دیوار، استاد کلاس را تعطیل می کند ولحظاتی بعد دیوار فرو می ریزد و کسی آسیب ندیده است!»

این جملات در ویدئویی بیان می شود که در حال نشان دادن وضعیت دانشجویان در یکی از دانشگاه های خصوصی شهر است؛ دانشگاهی که از زمان تأسیس تا امروز حرف و حدیث های فراوانی را با خود به همراه داشته است.

دختر دانشجو در حال فیلمبرداری از کلاس است و روی فیلم می گوید:«این وضعیته کلاسمونه! خراب شده روسرمون. امنیتم نداریم توی کلاس.»

دختر دیگری که او را در حال فیلمبرداری می بیند از او می پرسد «چکار می کنی؟» و او پاسخ می دهد: «می خوام پخشش کنم تا همه ببینند کجا درس می خونیم !»

مسئولان دانشگاه بعد از مدتی می رسند و با برخورد نامناسب همه را از کلاس بیرون می کنند. ویدئو این حادثه این روزها به عنوان نماد روز دانشجو در حال دست به دست شدن و چرخش در گوشی های شهروندان اصفهانی و دیگر دانشجویان ایران است.

روز دانشجو و خدماتی که به این دانشجویان ارائه شده در ذهن تک تک این افراد باقی می ماند و آنها را نسبت به یک سئوال همیشه بی پاسخ قرار می دهد؛ دانشگاه و مسئولین در قبال دانشجویان چه وظیفه ای برعهده دارند؟ گرفتن شهریه ویا تشکیل کلاس های نیم بند و تدریس واحدهای درسی که به مانند سالیان دورتر در دبستان، راهنمایی و دبیرستان بلا استفاده هستند و در آینده فرد هیچگونه برخوردی با آنها نخواهد داشت؟

امروز روز دانشجو ،پاسداشت افرادی است که تلاش می کنند نسبت به اتفاقات جامعه بی تفاوت نباشند و بی تفاوتی را عامل مرگ انسان ها می دانند. دانشجو در جامعه مانند یک ستاره است؛ چه در هوای آفتابی و چه در هوای ابری، ستاره نور دارد.

در این روز دانشگاه های استان اصفهان میزبان سخنورانی است که در باب نقش دانشجو سخن خواهند گفت. اما آیا نقش دانشجو راتنها می توان در کلمات نشان داد؟ چرا دانشجویان در جامعه نقش خود را به درستی ایفا نمی کنند؟ این علت نقص را کجا باید جستجو کرد؟ قوانین، مسئولین،مردم، فرد ویا عوامل دیگر در آن دخیل هستند؟

مسائل و مشکلات مختلفی در همه زمینه ها در اصفهان وجود دارد اما رسیدگی به آن صورت نمی گیرد. آیا نمی توان از این قشر و طبقه جامعه استفاده کرد؟ آیا نمی توان به وسیله آنها جهت رفع مشکلات اصفهان اقدام کرد؟

زاینده رود و دیگر مسائل زیست محیطی امروز درحالی به چالش های اساسی در شهر اصفهان تبدیل شده است که مسئولان نسبت به آن بی تفاوت وگاهی مقطعی عمل می کنند. اما زمانی که دانشجویان ورود پیدا می کنند مسئولین اصفهان نسبت به این بیداری واکنش نشان می دهند که متأسفانه در جهت منفی است، نه در جهت همکاری.

سیاست در محافل دانشجویی مانند نمک است؛ در موقع صرف غذا، نبودنش غذا را بی مزه می کند و بودنش اگر کنترل نشود غذا را شور می کند پس بهتر است نمک را از روی میز آنها جمع کنیم! این نظر عده ای محدود است که می گویند دانشجویان نباید درباب سیاست ورود پیدا کرده و نظری بدهند.

دانشجو بزرگ شده تفکری است که گاهی در کودکی سرکوب شده، گاهی در دوران بلوغ و نوجوانی طغیان کرده است.

دانشجویان اصفهانی باید بتوانند در حوزه سیاست مستقل عمل کنند. نمی توان گفت دانشجویان اصفهانی در این حوزه ضعیف عمل کرده اند ویا...، اما می توان گفت که در این باب باید نسبت به آنچه گفته وشنیده می شود شناخت پیدا کرد تا بتوانند بر اساس اندیشه عمل کنند نه بر اساس احساسات و وابستگی عده ای به برخی از گرایش ها و احزاب سیاسی و منفعت های شخصی.

دانشجویان اصفهانی روز دانشجو را همراه با زاینده رود خشک ، آلودگی هوا و یک مهمان تازه امسال جشن می گیرند.