عضو شوراي اسلامي شهر تهران با اشاره به آيين‌ها و سنت‌هايي که در قهوه‌خانه‌ها داير بود، پيشنهاد داد: کتابخانه‌هاي متناسب با قهوه‌خانه‌ها را راه‌اندازي کنيم.

مراسم رونمايي از کتاب «نگاهي به دروازه‌غار» به قلم احمد مسجد جامعي، در ميان استقبال هنرمندان، مديران شهرداري و اهالي محله دروازه غار، در قهوه خانه حسين رمضان يخي، برگزار شد. در اين مراسم مسجد جامعي با ابراز خوشحالي از حضور در اين محله و رونمايي کتاب در اين قهوه خانه، اظهار داشت: هدفم اين بود که مسائل تهران را از سايه به آفتاب و از حاشيه به متن بياورم.

او با بيان اينکه مي‌دانستم دلسوزي‌هاي مشترکي بين ما براي بهبود شرايط زندگي در شهر و افزايش کيفيت زندگي وجود دارد، گفت: با بحث، نشست و گفتگو است که مي‌توانيم راه‌هاي بهتري پيدا کنيم.

تأکيدم بر اين است که قبل از عمل بايد فکر کنيم؛ فکر مسئله مهمي است و در ظهور حضرت مهدي(عج) هم آمده است که افکار و انديشه ها به اوج مي‌رسد.

عضو شوراي اسلامي شهر تهران، با تأکيد بر اينکه بايد حالت مونولوگ به ديالوگ تبديل شود، خاطرنشان کرد: تلاش اين کتاب، بر اين است که همه در اين فضا مشارکت کنند.

به‌همين دليل است که به اين قهوه‌خانه آمدم و با کساني نشستم که شايد ديده نمي‌شدند و با آنها به صحبت پرداختم و از دل آن صحبت‌ها چيزهاي زيادي آموختم و سعي کردم آنچه را شنيده‌ام، عيناً نقل کنم.

مسجد جامعي ادامه داد: ما مي‌توانيم با داشتن نظرهاي متفاوت عمل کنيم و هر نقطه تهران شرايط خودش را دارد. الگوي دروازه‌غار براي ري و نياوران و ساير محله‌ها نمي‌تواند تکرار شود.

الگوي دروازه غار براي دروازه غار بوده و براي همين محله پهلوان خيز و عالم خيز است. براي همين محله‌اي است که بر خلاف آنچه شايد در نگاه اول به نظر بيايد که محله‌اي مرد سالار است، اتفاقاً زنان در آن نقش و جايگاه ويژه اي دارند.

وي افزود: ما در اينجا مسجد شوشتري‌ها را داريم که کلاً در اختيار خانم‌ها بوده است. شايد در هيچ کجاي ايران مسجدي وجود نداشته باشد که کلاً زنانه باشد. همچنين خادمه‌اي داريم که چهار دهه است خادم مسجدي است که آقايان و جوانان به آن مي‌روند و اين تنها مسجدي است که خادم آن يک زن است. همه اينها مي‌گويد که اينجا امنيت داشته و اين امنيت ماحصل چيزي بود که مردم در اينجا ايجاد مي‌کردند.

نويسنده کتاب «نگاهي به دروازه غار» با اشاره به سنت‌هايي که در محله وجود داشت، تصريح کرد: اين قهوه‌خانه مرکز شاهنامه خواني، پرده خواني و روضه خواني بوده است. اينجا ميزي داشته که ميز نقالي بوده است. ميزي که من تا به حال جايي نديدم. چه اشکالي دارد که اينجا يک کتابخانه هم داشته باشد؟

عضو شوراي اسلامي شهر تهران پيشنهاد داد: پيشنهادم اين است که قهوه‌خانه‌ها داراي کتابخانه شوند. مگر نمي‌توانيم يک کتابخانه کوچکي را اينجا طراحي کنيم وکتاب‌هاي متناسب با قهوه‌خانه را در آن قرار دهيم؟

او در ادامه با طرح پرسش‌هايي، صحبت‌هاي خود را اينگونه ادامه داد: چرا براي جايي که مرکز فرهنگي محله و مرکز نقالي و شعرخواني بوده و محل عرضه صنايع فرهنگي بوده است، ارزش قائل نيستيم؟

چرا نتوانيم موزه بزرگ هنرهاي آييني را در اينجا راه اندازي کنيم؟ چرا ما مي‌توانيم نقالي را در تالارهاي شمال تهران داشته باشيم ولي در اينجا که مرکز نقالي بوده است، خبري نيست.

مسجد جامعي اضافه کرد: اينها چيزهايي است که اين محله ظرفيتش را دارد و مي‌توان با همکاري مردم و کساني که سال‌ها در اينجا بودند، اين کارها را انجام داده و به سامان رساند.

عضو شوراي اسلامي شهر تهران، تأکيد کرد: به مردم اين محله قول داده بودم تمام تلاشم را براي بهبود شرايط اينجا انجام دهدم و تلاشم اين بود که بتوانم اين مسائل را مطرح کنم. شهرداري و شوراي شهر با اين مسئله همراستا شدند و اميدوارم همه کمک کنند تا فضايي متناسب با شأن آيين‌هاي خودمان را بسازيم. چيزي که جلوه نهايي آن در جايي صورت مي‌گيرد که ما به آن مدينه المهدي(عج) مي‌گوييم و تکامل يافته مدينه‌النبي(ص) است.

او در پايان با بيان اينکه کتابخانه اين قهوه‌خانه را خودم راه‌اندازي مي‌کنم، بار ديگر بر پيشنهاد خود تأکيد کرد و گفت: پيشنهادم اين است که کتابخانه قهوه‌خانه‌ها را راه‌اندازي و براي هر قهوه خانه‌اي که سابقه‌اي داشته کتابخانه‌اي متناسب را طراحي کنيم.