نصف جهان: این اولین بار نیست که سینماگران ایرانی هوس حضور و طبع‌آزمایی در رشته‌های دیگر به سرشان می‌زند. از رضا کیانیان و هدیه تهرانی گرفته تا عباس کیارستمی بخت خود را در رشته‌های دیگر هنری آزمودند. کتاب نوشتند، عکس گرفتند، مجسمه ساختند و کتاب شعر تغییر دادند و... بار‌ها هم ثابت کردند این کار برای آنها صرفاً یک تفنن است. بازیگران و کارگردانان ایرانی هرگاه سری به هنر‌های دیگر زده‌اند جنجال و حاشیه به وجود آوردند. در میان این تفنن‌ها تهمینه میلانی هم بخت خود را در نقاشی آزمود و نمایشگاهی برگزار کرد؛ نمایشگاهی که البته بخاطر کپی‌برداری از آثار دیگران و شدت گرفتن انتقادها یکروزه تعطیل شد.

اولین نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های تهمینه میلانی با عنوان «فیلم‌هایی که نساختم» عصر پنج شنبه، ۱۵ شهریور در گالری ایوان افتتاح شد و قرار بود تا ۲۱ شهریور ادامه داشته باشد. این نمایشگاه شامل ۲۶ تابلوی نقاشی بود که در توضیح نمایشگاه آمده بود که میلانی بعد از ۴۰ سال دست به رنگ و قلم مو برده و نقاشی کرده است.

تهمینه میلانی درباره جرقه اولیه تأسیس نمایشگاه در بروشور این نمایشگاه اینچنین نوشته است: «داستان از جایی شروع شد که شروع به نوشتن یک رمان با شخصیت محوری یک خانم نقاش کردم، اما هر چه می‌نوشتم، دختر داستان من نقاش نمی‌شد و معمار از کار درمی‌آمد! فکر کردم اگر نقاشی بکشم دختر قصه را بهتر درک می‌کنم. برای همین وسایل نقاشی خریدم و با جستجو در اینترنت و یادگیری تکنیک اکریلیک شروع به نقاشی کردم. چند ماه بعد رمان را کنار گذاشتم و همانند دوران کودکی و نوجوانی شروع به نقاشی کردم. اتفاقی افتاده بود! شوقی از درون مرا تشویق به ادامه راه می‌کرد تا جایی که حتی روی دیوار خانه دوستان، خانه خودمان و اشیای مختلف که ظاهراً کارآیی خود را از دست داده بودند هم نقشی می‌کشیدم. نقش‌هایی از زیبایی پیرامون، زخم‌های روحم، مهربانی خانواده کوچکم و البته قصه زنان جامعه که رنج روح و جسمشان را بر من می‌گشودند.»

*اعتراضات اولیه

جرقه اولین اعتراضات را چند جوان زدند که جلوی نمایشگاه تهمینه میلانی ایستاده بودند و آثار هنرمندان و نقاشان بزرگ ایران زمین یعنی بهمن محصص و محسن وزیری‌مقدم را در دست داشتند و از مردم سئوال می‌کردند آیا می‌دانند این آثار کار چه کسانی است؟ حرف این معترضان و سایر معترضان این بود که چرا سینماگران کشور بدون پشتوانه هنری و تنها با استفاده از شهرت خود اقدام به تأسیس نمایشگاه در سایر رشته‌های هنری می‌کنند. فعالان هنر تجسمی هم پس از چند روز به این اعتراضات پیوستند و کیفیت و قیمت تابلو‌ها را به نقد کشیدند. اما اعتراضات به همینجا ختم نشد و به کپی بودن آثار میلانی کشیده شد و کم‌کم در اصل نقاشی‌ها تشکیک به وجود آمد.

به مرور دامنه اعتراضات به شدت گسترده شد و در فضای مجازی موافقان و مخالفان تهمینه میلانی درباره این نمایشگاه اظهار نظر کردند. دامنه اعتراضات به قدری بالاگرفت که برخی تهدید کردند آثار خود را مقابل نمایشگاه میلانی به آتش می‌کشند.

میلانی در پاسخ به این اعتراضات گفته بود: «تشریف بیاورید نمایشگاه تا از نزدیک با هم صحبت کنیم، شاید راهی برای نمایش آثار شما بیابیم.» اما این اظهارات باعث نشد مواضع منتقدان تعدیل شود. او گفته: «روز افتتاحیه هم پای پلیس به میان آمد! متأسفانه امروز کار به تهدید آتش زدن آثار هنری خود در مقابل گالری ایوان کردند. متأسفم که اعلام کنم تا اطلاع ثانوی گالری تعطیل است.» با این همه، فقط این اعتراض‌ها نبود که نمایشگاه میلانی را به تعطیلی کشاند. شایعه کپی بودن نقاشی‌های میلانی خیلی زود رنگ واقعیت به خود گرفت.

تعدادی از هنرمندان نیز نقاشی‌های میلانی را ضعیف و کپی‌ شده از آثار «جنی میلیهوف» که در حوزه طراحی کتاب کودک و کارت پستال فعال است و برخی آثار «آمادئو مودیلیانی» نقاش مشهور ایتالیایی برشمردند. با توجه به اینکه قیمت این آثار ۲۵ میلیون تومان در نظر گرفته شده بود معترضان این قیمت را مناسب برای چنین آثار ضعیفی نمی دانستند.

میلانی در واکنش به این اخبار اعلام کرد: «منکر تأثیر ناخودآگاه نقاشان سراسر جهان در کار خودم و دیگر هنرمندان این رشته نیستم، و بار‌ها آنها را مطالعه و از عقاید و آثارشان تأثیر گرفته‌ام، اما برای اولین بار با اسم خانم جنی میلیهوف آشنا شدم.» اما جالب‌ترین بخش اظهارنظر در این مجادله مربوط به جنی میلیهوف بود که در استوری اینستاگرامش نوشت: «یک فرد مشهور تصویر مرا کپی کرده و فروخته است» و در استوری‌های بعدی از کنسل‌شدن نمایشگاه خبر داده و از بانیان تعطیلی آن قدردانی کرده است. این واکنش‌ها در نهایت باعث شد میلانی عذرخواهی کند و اعلام کند تمام صدمات وارد شده را جبران می‌کند.