نصف جهان: روابط اجتماعي بر اساس مناسبات فردي و اجتماعي و در تعامل با گروه ها و افرادي مشخص شکل مي گيرد. روابط خارج از چارچوب ها را غير متعارف عنوان مي کنند زيرا در دايره رابطه هاي فرد شکل نگرفته است.

در عرف جامعه ايراني رابطه دوجنس مخالف هميشه مورد بحث و جدل بوده است. اين رابطه در حيطه کاري با تعاريف مشخص، اشکالي را از خود بروز نمي دهد اما زماني که اين رابطه خارج از چارچوب ها شکل مي گيرد آن وقت است که ديگر تعريف همکار به آن اطلاق نمي شود مي گويند اين دونفر باهم «دوست» هستند و جنس آنها را نيز در ادامه ياد مي کنند.

در آفرينش ميان زن و مرد، هميشه تمايز و تفاوت وجود داشته و اين عامل سبب شده که اين دوجنس نسبت به يکديگر کنجکاو باشند.

در سوي ديگرسرشت آدمي به مهر آميخته و تشنه محبت است. در روابط جنس هاي موافق نمي توان مهري که جنس مخالف در کنش يا واکنش از خود بروز مي دهد را توقع داشت به همين خاطر است که بيشتراين روابط در اثر کمبود محبت در ابتدا شکل مي گيرد.

اما آنچه در اين روابط شدت گرفته، داشتن چند دوست است. در صحبت با اين افراد بعضاً به اين موضوع اشاره مي کنند که فردي که با او دوست است مي داند غير از او چند دوست ديگر نيز دارد اما مخالفت ويا سرسختي ندارد.

اين روابط به مانند ديگر رفتارهاي ايراني داراي افراط و تفريط بيش از حد است. انگار دوستي با جنس مخالف، براي فرد قدرت، نفوذ و يا سطح بالاي روابط اجتماعي را به همراه دارد زيرا توانسته يک جنس مخالف را به دور از دايره مناسبات روزمره با خود همراه کند.

اين واژه ها در شکل گيري روابط افراد، امروزه به کار برده مي شود: آمار دادن؛ اين واژه اصلاً ربطي به سازمان آمار ندارد. بلکه مربوط به نخ دادن و توجه کسي را جلب کردن است.

در پذيرفتن پيشنهاد از طرف جنس مخالف نام يکي از عضو هاي بدن را ذکر مي کنند.

پاناسونيک؛ اين واژه نيز هيچ ربطي به يک محصول الکترونيکي و يا برند خاص ندارد بلکه به جنس مخالف و داراي زيبايي منحصر به فرد اطلاق مي شود.

تيکه انداختن؛ واژه هايي که به منظور جلب توجه در مکان هايي عمومي استفاده جمعي دارد يعني منحصر به يک فرد نيست.

خار داشتن؛ اين واژه نيز ديگر مشخصاً به يک مانع اشاره مي کند و بدين معناست که فرد تمايلي به ايجاد رابطه ندارد.

واژه هايي از اين دست، فراوان هستند و ذکر برخي از آنها نه به منظور اشاعه و ترويج اين نوع روابط و فرهنگ وابسته به آن است بلکه براي آگاهي بخشي گاهي بايد بدون پرده سخن گفت تا نسبت به يک اتفاق اعلام خطر کرد.

روابط افراد در ايران، اشکال گوناگوني به خود گرفته و اين نتيجه نبود بستري مناسب براي تعامل افراد است و شايد بخاطر تفاوتي باشد که ميان دوجنس مخالف قائل شده ايم و حتي برخي زن را باعث فساد و تباهي مي دانند.

آشنايي دو جنس مخالف در حيطه خانواده اشکال گوناگون دارد اما ديگر نابه هنجاري هاي اجتماعي را در پي نخواهد داشت و خانواده ها مي توانند دراين تعامل ميان آنها فرهنگسازي کنند.

روابط افراد در آينده به دليل شکل گيري نهاد خانواده داراي اهميت است. حال آنکه چه افرادي اين نهاد را شکل مي دهند: افرادي که داراي مشکلات روحي و بعضاً چند شخصيتي هستند؟زيرا در اين مناسبات بايد فرد وجه ديگري از خود نشان دهد تا بتواند ديگران را به سوي خود ترغيب کند.

افرادي که داراي مشکلات جسمي هستند و دراين روابط شکست خورده و دچار مشکلات عديده هستند. آمارخودکشي در اين چند ساله افزايش پيدا کرده و بعد از مشکلات اقتصادي بايد رتبه دوم را به گردن اين افراد انداخت زيرا در اين رابطه ها مورد سوء استفاده قرار گرفته اند. زنگ مهر در رابطه ايراني ها بايد به صدا در بيايد و کودکان ديروز شايد درفرصت ديگري بايد پشت نيمکت ها بنشينند و نسبت به آن آموزش ببينند.